Królowa Margot. wojna skończy się kiedyś

Jest upalne lato 1572 roku. Francja od wielu lat spływa krwią katolików i hugenotów toczących bratobójcze i wyniszczające wojny religijne. Jedyną nadzieją na długo wyczekiwany pokój jest ślub Małgorzaty de Valois zwanej Margot i Henryka de Bourbon. Ślub katoliczki i protestanta, francuskiej księżniczki z panującego rodu i króla maleńkiego kraju Nawarry, któremu Nostradamus przepowiedział, że zostanie królem Francji. Ona otoczona złą sławą lubieżnicy, w swoich pamiętnikach przedstawia się jako świętą, on gburowaty i zagubiony w świecie intryg Luwru, ciągle nosi żałobę po otrutej matce. Ich małżeństwo to szansa, że strach i terror we Francji się skończą. Nastaje dzień ślubu, biskup zadaje sakramentalne pytanie: Czy ty, Małgorzato de Valois bierzesz za mąż Henryka de Bourbon, króla Nawarry? Zapada cisza. Pytanie zostaje powtórzone, lecz cisza się wzmaga. Wreszcie brat Margot, łaskawie panujący król Francji Karol IX odpowiada za nią. Małżeństwo w końcu się dokonuje. Rozpoczyna się trwające wiele dni wesele. Katolicy i hugenoci świętują razem. Z pozoru znikają dawne waśnie. Jednak po kilku dniach zabaw i tańców wrzawa cichnie, a Paryż wypełnia się dźwiękiem bijącego dzwonu kościoła Saint Germain wyznaczającego początek rzezi. Hugenoci, którzy przybyli na ślub, zginą tej nocy z rąk ich katolickich gospodarzy. Zostaną zabici bez ostrzeżenia, w największym masowym ludobójstwie Francji.

Jednak ilu ich zginęło tej nocy do dziś trudno ustalić. Historycy wciąż kłócą się o liczby, o fakty. Nikt jednak nie zważa na to, że w polityce nie ma miejsca na fakty. Może stronnictwa katolickie podjęły decyzję o rzezi z powodu realnego zagrożenia ze strony hugenotów? A może kierowała nimi chęć zemsty za wcześniejsze morderstwa na cywilach popełniane w czasie wojny religijnej? Historia milczy w tej kwestii. Rzeź w Noc Św. Bartłomieja jest we Francji mitem założycielskim nowej dynastii Burbonów. Bohaterowie mitu: Królowa Margot, Henryk IV de Bourbon Nawarczyk, Katarzyna Medycejska, weszli na stałe do kanonu kultury za sprawą powieści Aleksandra Dumasa, a później wielu realizacji filmowych, w tym najgłośniejszej, tej Patrice Chéreau. W spektaklu staramy się określić motywacje tych bohaterów. Znaleźć nowy sposób na opowiedzenie tej klasycznej historii o namiętnościach władzy. Losy postaci splątane są więziami rodzinnymi, miłosnymi i politycznymi. Chwilowe sojusze i długotrwałe przyjaźnie uginają się pod ciężarem wydarzeń. Świat Królowej Margot to świat, który napędzany jest lękiem.

Spektakl brał udział w 21. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. W I etapie Konkursu spektakle oceniała Komisja Artystyczna w składzie: Jacek Sieradzki (przewodniczący), Andrzej Lis, Piotr Morawski, Łukasz Rudziński, Joanna Targoń, Mike Urbaniak, Kalina Zalewska.

 

Fotografie

Monika Stolarska